Redakcja
Joanna Rodzewicz [redaktor prowadzący]
Kamila Wiśniewska
Dominika Urbanik
Izabela Jania
Adres redakcji:
ul. Konwiktorska 9
00-216 Warszawa
tel.: 226351910, 228312271 wew. 253,
e-mail: pochodnia@pzn.org.pl
Biuletyn Informacyjny PZN współfinansowany ze środków PFRON.
Polski Związek Niewidomych: Kolejne dni szkoleń w ramach projektu TOPON
Polski Związek Niewidomych: Ułatwienia w życiu – propozycja nowoczesnych narzędzi
Polski Związek Niewidomych: Nie zapraszajmy konia trojańskiego do domu
Polski Związek Niewidomych: Zakończenie projektu „Kryształy moich finansów”
Polski Związek Niewidomych: Rozmawiajmy o zatrudnieniu – spotkanie w Parlamencie Europejskim
Polski Związek Niewidomych: O wsparciu osób z niepełnosprawnościami z Ukrainy
Polski Związek Niewidomych: Czy wybory są dostępne dla wszystkich?
Polski Związek Niewidomych: Interwencja w sprawie hulajnóg
Polski Związek Niewidomych: Pismo w sprawie aplikacji MObywatel
Polski Związek Niewidomych: Brak asysty na Dworcu Gdańskim
Instytut Tyflologiczny PZN: Specjalista poszukiwany
Centralna Przychodnia Rehabilitacyjno-Lecznicza PZN: Opieka stomatologiczna dla dzieci
Okręg Mazowiecki PZN: Nowe władze Okręgu Mazowieckiego wybrane
Koło PZN w Hajnówce: Przywitanie wiosny na sportowo
Wypełnij ankietę, weź udział w międzynarodowym badaniu
Znowelizowana ustawa o dostępności cyfrowej
Niepełnosprawność nie jest przeciwwskazaniem do pracy
Nowe świadczenie dla osób z niepełnosprawnościami coraz bliżej
Ostatnie spotkanie Rady Dostępności
„Grypa była, jest i będzie”. Jak można się przed nią ochronić?
Dbaj o formę, skorzystaj ze zdrowej diety
Teatr Słowackiego w Krakowie zaprasza na warsztaty teatralne
Muzeum Poczty Polskiej zaprasza
Wypowiedz się we własnej sprawie. Wypełnij ankietę
Czy dofinansowanie do nauki ma wpływ na chęć kształcenia? Wypełnij ankietę!
W dniach 18−19 marca br. odbył się kolejny cykl szkoleń w ramach europejskiego projektu „Trening orientacji przestrzennej dla osób niewidomych i słabowidzących (TOPON)”. W inicjatywę zaangażowany jest Polski Związek Niewidomych.
W trakcie realizacji projektu okazało się, że wyszkoleni już instruktorzy orientacji przestrzennej, którzy byli doszkalani z wybranych zagadnień, mają potrzebę uzupełnienia kluczowej wiedzy z nauczania orientacji. Specjalnie na ich prośbę zostały zorganizowane dodatkowe zajęcia doszkalające, które prowadziły specjalistki z Akademii Pedagogiki Specjalnej oraz Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych w Laskach: Kamila Miler-Zdanowska, Ada Kaczanowska oraz Agnieszka Zakrzewska.
Uczestnicy szkolenia, oprócz zdobywania wiedzy teoretycznej, ćwiczyli również w specjalnych opaskach uniemożliwiających widzenie przechodzenie przez przejście dla pieszych, skrzyżowanie, a także wsiadanie i wysiadanie z autobusu na pętli. W ten sposób mogli doświadczyć tych sytuacji tak, jak osoby niewidome oraz utrwalić swoją wiedzę w zakresie orientacji przestrzennej.
Do tej pory w ramach projektu TOPON zostały opracowane dwa standardy kształcenia i dokształcania instruktorów orientacji przestrzennej i mobilności, a także program szkolenia osób niewidomych oraz słabowidzących w zakresie orientacji przestrzennej.
Projekt TOPON jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego. Liderem działania jest PFRON – Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a partnerami: Polski Związek Niewidomych, Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego oraz Instituttet for Blinde og Svagsynede – IBOS (Dania).
JR/Centrum Komunikacji PZN
21 marca br. w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy – Państwowym Instytucie Badawczym odbyło się seminarium pt. „Nowoczesne narzędzia wspierające osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku w środowisku pracy i życia”. Padło wiele nowych pomysłów i rozwiązań ułatwiających funkcjonowanie osób z dysfunkcją narządu wzroku. W wydarzeniu wzięli udział pracownicy z Centrum Komunikacji i Centrum Rehabilitacji Polskiego Związku Niewidomych.
– Przygotowaliśmy dla państwa cztery rozwiązania jako przykłady wsparcia dla osób z dysfunkcjami. Jesteśmy tu, aby wspólnie pochylić się nad nimi. Chcemy, żeby były one we właściwy sposób opracowane i wykorzystane – tymi słowami przywitał uczestników dr hab. inż. Wiktor M. Zawieska, profesor Instytutu, dyrektor CIOP-PIB.
Po przedstawieniu działalności i misji instytutu, przyszedł czas na zaprezentowanie nowoczesnych narzędzi.
Czy można zastąpić białą laskę?
Mgr Grzegorz Szczepański z Zakładu Zagrożeń Wibroakustycznych przedstawił naręczny skaner otoczenia dla osób niewidomych i słabowidzących. – Chcemy, żeby powstało coś, co w pełni zastąpi białą laskę. To było naszą motywacją do podjęcia działań – powiedział.
Urządzenie składa się z dwóch części, podsystemów. Pierwszy – skanujący – w postaci wykonanej z materiału biokompatybilnego obręczy, trzymanej lub dopinanej do ręki, odczytuje informacje o znajdujących się w okolicy przeszkodach za pomocą czujników odległości. Odpowiednie algorytmy przeliczają położenie obiektów względem użytkownika i w sposób bezprzewodowy przesyłają sygnał do drugiego podsystemu – wykonawczego. Ta część w postaci pasa jest wykonana z materiałów pasmanteryjnych i wstawek o działaniu antybakteryjnym. Podsystem ten przekazuje użytkownikowi informacje odczytywane z podsystemu skanującego, wykorzystując zmysł dotyku. W efekcie, przy użyciu silników wibracyjnych, użytkownik odczuwa zestaw bodźców haptycznych, które umożliwią prawidłową interpretację otoczenia i znajdujących się przeszkodach.
– Urządzenie jest w stanie wykryć z odległości pięciu metrów różne obiekty, takie jak np. pojedyncze słupki, kosze na śmieci czy krawężniki – wyjaśnił pracownik zakładu.
Wszyscy zgodnie przyznali, że skaner może być pomocny dla osób słabowidzących. Padła też sugestia, że może on wspierać osoby korzystające z białej laski, ale jej nie zastąpi. Dodatkowo pojawiło się wiele wątpliwości ze strony uczestników spotkania, np. co w sytuacji, gdy osobie niewidomej będącej na ulicy rozładuje się sprzęt albo jak urządzenie będzie działało w tłumie przechodniów. Jak się okazało, wymienić laskę na system to trudne przedsięwzięcie. Jest zatem potrzeba dalszych badań i dopracowania urządzenia w tym kierunku.
Więcej informacji o tej pomocy i jej możliwościach można przeczytać na stronie: https://newapp.ciop.pl/CIOPPortalWAR/file/95983/NA_2022_Nareczny_skaner_otoczenia_dla_osob_niewidomych_materialy_nformacyjne.pdf.
Rozpoznawać dźwięki – to prosta sprawa
O aplikacji służącej zapoznawaniu z dźwiękami i rozwijaniu możliwości rozpoznawania kierunku docierania dźwięku przez osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku opowiedział dr inż. Rafał Młyński z redakcji International Journal of Occupational Safety and Ergonomics. Jest to narzędzie skierowane z jednej strony do osób, które dopiero co uczą się postrzegać środowisko, z drugiej zaś do użytkowników, którzy chcą poznać nowe pojawiające się dźwięki albo te zmieniające się w otoczeniu.
– Dźwięki zawarte w aplikacji są przygotowane tak, aby w możliwie jak największym stopniu odzwierciedlały sytuację rzeczywistą, tj. obecną w miejscu ich nagrywania. Możliwe jest wyodrębnianie kierunków docierania dźwięku z obszaru wokół słuchacza – wyjaśnił specjalista.
Zapowiedział też, że aplikacja już niedługo będzie dostępna dla każdego. Więcej informacji o tym rozwiązaniu jest dostępnych pod linkiem: https://m.ciop.pl/CIOPPortalWAR/file/95906/Rozwijanie_mozliwosci_percepcji_dzwiekow_dla_osob_z_niepelnosprawnoscia_narzadu_wzroku_2SP04.pdf.
Kompetencje cyfrowe – kompetencjami przyszłości
Mgr Karolina Pawłowska-Cyprysiak z Zakładu Ergonomii CIOP-PIB przybliżyła słuchaczom tematykę kompetencji cyfrowych dla osób z dysfunkcją narządu wzroku. Ponadto przedstawiła Test Kompetencji Cyfrowych (TKC), tzn. aplikację, która składa się z 42 zadań. – Kompetencje cyfrowe są potrzebne w 80–90% zawodów. Aplikacja jest dla każdego, kto chciałby sprawdzić swoje możliwości. Należy zaznaczyć, że 9 na 10 współczesnych zawodów ich wymaga, a do 2030 r. zapotrzebowanie na nie wzrośnie – powiedziała prezenterka.
Jak zaznaczyła, warto przełamywać bariery; najpierw psychiczne przed korzystaniem z komputera, a następnie społeczne przed zapisem, np. na kursy komputerowe. Zrób pierwszy krok i pobierz aplikację: https://www.ciop.pl/CIOPPortalWAR/appmanager/ciop/pl?_nfpb=true&_pageLabel=P1401037871334841682883&html_tresc_root_id=12934&html_tresc_id=300010884&html_klucz=10972.
Obiekty wyczuwalne w powietrzu
O ultradźwiękowej technice haptycznej opowiedział dr inż. Leszek Morzyński z Zakładu Zagrożeń Wibroakustycznych CIOP-PIB: – Ultradźwiękowa technika haptyczna to nowa technika, umożliwiająca tworzenie w powietrzu nad przetwornikiem haptycznym niewidomych obiektów, które mogą być wyczuwalne za pomocą zmysłu dotyku.
W trakcie prezentacji każdy mógł podejść, przetestować urządzenie i poczuć je na własnych rękach. Więcej informacji o narzędziu można przeczytać na stronie: https://m.ciop.pl/CIOPPortalWAR/file/96167/Ultradzwiekowa_technika_haptyczna.pdf.
Był to owocnie spędzony czas, a także ogromna dawka wiedzy nt. nowoczesnych pomocy.
IJ/Centrum Komunikacji PZN
– Cukrzyca jest jak koń trojański. Nie zapraszajmy go do domu – tak dr n. o zdr. Beata Stepanow mówiła podczas szkolenia, które odbyło się 10–11.03 br. w Warszawie. Spotkanie miało na celu przybliżenie uczestnikom działania systemu FreeStyle Libre.
Od stycznia br. rozszerzono wskazania refundacyjne dla systemu monitorowania stężenia glukozy Flash (Flash Glucose Monitoring – FGM FreeStyle Libre) zastępującego monitorowanie glikemii za pomocą glukometru, m.in. o osoby niewidome chorujące na cukrzycę posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności ze względu na dysfunkcję narządu wzroku leczone insuliną. Polski Związek Niewidomych aktywnie zabiegał o dofinansowanie sensorów dla tej grupy chorych. Więcej na ten temat pisaliśmy w artykule na stronie: https://pzn.org.pl/zmiany-w-refundacji-wyrobow-medycznych-co-nas-czeka-w-2023-r/.
Szerzymy wiedzę
Z tego powodu firma Abbott, producent systemu, wspólnie z Polskim Związkiem Niewidomych zorganizowała warsztaty dla przedstawicieli jednostek wojewódzkich PZN-u. Po szkoleniu uczestnicy mają szerzyć wiedzę o tym rozwiązaniu wśród członków swojej lokalnej społeczności.
Spotkanie odbyło się w Warszawie. Otworzyli je: Andrzej Brzeziński, prezes ZG PZN oraz Elżbieta Oleksiak, kierownik Centrum Rehabilitacji. Wśród zaproszonych gości pojawili się przedstawiciele firmy Abbott, dr n. o zdr. Beata Stepanow, a także przedstawiciele sklepu internetowego Diabetyk24 oraz Rafał Kanarek, niewidomy ekspert od nowych technologii.
Pomiary czas zacząć!
Pierwszy dzień rozpoczął się od ściągnięcia aplikacji oraz założenia uczestnikom sensorów. Beata Stepanow pokazała, jak założyć urządzenie. Z pomocą uczestników spotkania zademonstrowała, że umieszczenia go na ramieniu może dokonać także osoba niewidoma. Następnie specjalistka opowiedziała o funkcjonalnościach aplikacji i zaprezentowała, jak odczytywać z niej pomiary.
Przedstawiono również treść rozporządzenia ministra zdrowia ws. refundacji systemu FreeStyle Libre. Przypomnijmy: odpłatność u dorosłych pacjentów wynosić będzie 30%. Koszt jednego sensora to 255 zł, odpłatność wyniesie więc 76,50 zł. Niewidomi otrzymają 26 sensorów w roku, 13 sztuk na pół roku.
Gdzie starać się o sensory?
W czasie drugiego dnia szkolenia przedstawiciel sklepu internetowego Diabetyk24 omówił ścieżkę postępowania przy składaniu wniosku. Niestety okazało się, że osoba niewidoma nie byłaby w stanie samodzielnie wypełnić formularza, bo jest od niedostępny. Uczestnicy poprosili o udostępnienie strony internetowej sklepu oraz zadbanie o dostępność formularza. To bardzo istotne, aby osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku mogły samodzielnie kupić sensory (instrukcja krok po kroku) w sklepie internetowym. Pojawiła się też propozycja, żeby na stronie sklepu stworzyć zakładkę dla niewidomych użytkowników i tam zamieszczać instrukcje albo filmiki z audiodeskrypcją.
(Nie)dostępna aplikacja
Aplikacja nie jest jeszcze w pełni dostępna dla osób niewidomych. Aktualnie dostarcza informacji głosowych tylko o wyniku poziomu cukru oraz powolnych jego zmianach, jednak bez informacji, w jakim kierunku kształtuje się strzałka trendu. Ponadto zawiera dużo elementów graficznych, które nie są zrozumiałe i czytelne dla kogoś pracującego z czytnikiem ekranu. Należy przeprojektować interfejs, tak aby był przyjazny dla osób niewidomych i słabowidzących. Konieczne jest również nazwanie elementów aplikacji w sposób zrozumiały tj. w języku polskim.
Uwagi do rozporządzenia MZ
Uczestnicy zgłosili też uwagi pod adresem Ministerstwa Zdrowia. Prosili o dalsze starania o większe dofinansowanie, tak aby pacjent płacił np. 20 lub 10% wartości urządzenia. Istotne byłoby także zwiększenie liczby refundowanych sensorów do 27 ze względu na mogące wystąpić niespodziewane trudności, np. pilną potrzebę wykonania rezonansu czy innych badań, które wymagają zdjęcia sensora i założenia nowego. Zastanawiano się również nad możliwością przepisywania urządzeń na receptę.
Spotkanie zakończyło się przedstawieniem uwag, które zostaną dopracowane i przesłane do firmy Abbott, sklepu internetowego Diabetyk24 oraz Ministerstwa Zdrowia.
Czym jest system FreeStyle Libre?
Jest to urządzenie firmy Abbott, które pozwala mierzyć poziom glukozy za sprawą sensora umieszczonego na tylnej części ramienia. Pozwala to na pomiar poziomu cukru bez konieczności nakłuwania palców, co jest szczególnie istotne w przypadku osób z niepełnosprawnością narządu wzroku. System mierzy stężenie glukozy w płynie śródtkankowym przez całą dobę, jednak aby zachować ciągłość pomiaru, należy zeskanować sensor (za pomocą specjalnego czytnika bądź telefonu) min. co osiem godz.
To były bardzo owocne dwa dni. Uczestnicy dostaną wkrótce materiały edukacyjne, które na pewno okażą się przydatne, żeby móc przekazywać tę wiedzę dalej. Bardzo dziękujemy firmie Abbott i wszystkim osobom, które przyczyniły się do zorganizowania tego spotkania oraz sfinansowania go.
DU/Centrum Komunikacji PZN
Polski Związek Niewidomych od października 2022 r. do końca marca br. realizuje projekt pt.: „Kryształy moich finansów”. Zorganizowano szkolenie dla młodych osób z niepełnosprawnością narządu wzroku, a także opracowano poradnik, zawierający wskazówki, jak zarządzać swoim budżetem.
Celem działania było podnoszenie wiedzy finansowo-ekonomicznej niewidomej i słabowidzącej młodzieży.
W przystępny i praktyczny sposób inicjatorzy projektu:
– pokazali uczestnikom, jak można racjonalnie gospodarować budżetem domowym i jakie mogą być tego korzyści,
– nauczyli uczestników, jak m.in.: projektować swój budżet, szacować wydatki, ustalać priorytety i wdrażać rozwiązania,
– przybliżyli terminologię finansową, np. czym jest budżet, racjonalne gospodarowanie, konsumpcjonizm, pętla zadłużenia itp.,
– ukształtowali pozytywne nawyki gospodarowania środkami finansowymi.
Młode osoby niewidome i słabowidzące uczestniczyły w weekendowych warsztatach (łącznie 36 godz. zajęć). Powstał również poradnik podnoszący wiedzę ekonomiczno-finansową w wersji brajlowskiej i elektronicznej – plik można pobrać ze strony: https://pzn.org.pl/krysztaly/.
Projekt „Kryształy moich finansów” dofinansowany był przez Fundację Empiria i Wiedza w programie „Kierunek Sukces” – I Edycja.
9 marca br., w odpowiedzi na zaproszenie organizacji VIEWS International, przedstawiciele z Polski wzięli udział w spotkaniu upowszechniającym rezultaty projektu pn. „VIP-Tech-Job: Time 2 Act”, które odbyło się w Parlamencie Europejskim.
Celem inicjatywy było promowanie integracji i włączenia młodych osób z niepełnosprawnością narządu wzroku na rynek pracy. W trakcie wydarzenia zaprezentowano rezultaty projektu, w tym film promujący zatrudnienie kandydatów z dysfunkcją narządu wzroku. Następnie Bárbara Martín, wiceprezes Europejskiej Unii Niewidomych, przedstawiła działania EBU na rzecz zatrudnienia młodych, podejmowane w ostatnich latach.
Z Polski w spotkaniu wzięła udział Anna Lemańczyk z Instytutu Tyflologicznego PZN oraz Hanna Pasterny, reprezentująca organizację CRIS z Rybnika. Przypominamy, że Hanna była jedną z pierwszych wolontariuszek, którą PZN wysłał na wolontariat zagraniczny do Belgii w 2007 r.
Mamy nadzieję, że różne inicjatywy podejmowane na szczeblu europejskim na rzecz zatrudnienia osób z dysfunkcją narządu wzroku zwiększą zrozumienie tego problemu wśród decydentów i wpłyną na poprawę jakości życia osób niewidomych i słabowidzących.
25 marca br. Izabela Hawryłow, sekretarz generalny Zarządu Głównego PZN, brała udział w spotkaniu organizowanym przez Polskie Forum Osób z Niepełnosprawnościami. Tematem było podsumowanie projektu „Ukraine crisis: disability inclusive response and recovery”.
Projekt miał na celu zapewnienie dostępu do podstawowych potrzeb oraz usług wynikających z niepełnosprawności kobietom, mężczyznom i dzieciom z niepełnosprawnościami z Ukrainy oraz towarzyszącym im osobom dotkniętym skutkami wojny.
W ramach projektu wsparciem finansowym i informacyjnym objęto organizacje pozarządowe, które włączyły się w pomaganie osobom z dysfunkcjami z Ukrainy.
Inicjatywa była realizowana przez Polskie Forum Osób z Niepełnosprawnościami w partnerstwie z Europejskim Forum Osób z Niepełnosprawnościami, finansowana ze środków Christian Blind Mission.
Rzecznik Praw Obywatelskich i Międzynarodowy Instytut Społeczeństwa Obywatelskiego zorganizował debatę, pt.: Czy wybory są dostępne dla wszystkich? Jak zauważył Marcin Wiącek, przytoczone w dyskusji opinie osób reprezentujących różne środowiska to przydatny materiał do refleksji dla osób zaangażowanych w wybory.
W wydarzeniu wzięli udział: decydenci, przedstawiciele organizacji działających na rzecz osób z niepełnosprawnością oraz stowarzyszeń zajmujących się tematyką praw obywatelskich i demokracji, dziennikarze, a także pozostali zainteresowani. Pracownik Centrum Komunikacji PZN również uczestniczył w spotkaniu.
− Czy wziąć udział w wyborach? Na kogo oddać głos? To pytania, które zadają sobie wszyscy wyborcy, w tym osoby z niepełnosprawnością. Mają oni, tak jak inni obywatele, prawa wyborcze. Zadaniem państwa jest usuwać im bariery w tym zakresie. Uczynić wybory dostępnymi dla wszystkich − tak na otwarciu debaty mówił Marcin Wiącek, Rzecznik Praw Obywatelskich.
Zwrócił on uwagę na trzy kwestie, które wymagają rozwiązania w tym zakresie.
1. Osobom ubezwłasnowolnionym, nawet częściowo, nie przysługują prawa wyborcze. Jest to przykład rażącego wykluczenia z życia obywatelskiego.
2. Dostępność lokali wyborczych. Przed wyborami w 2019 r. pracownicy biura Rzecznika odbyli wizytacje lokali wyborczych. W większości, tj. w 80% warunki techniczne były niezgodne z przepisami. Jaki procent frekwencji został przez to utracony?
Co więcej, dodał Marcin Wiązek, wielu członków komisji obwodowych nie zdawało sobie sprawy z istnienia rozporządzenia Ministra Infrastruktury, określającego te warunki, a także wytycznych wydawanych przez Państwową Komisję Wyborczą.
3. Alternatywne metody głosowania – obecnie to głosowanie korespondencyjne lub przez pełnomocnika. Aby skorzystać z tych form osoba z niepełnosprawnością musi posiadać orzeczenie. Uzyskanie orzeczenia nie może być warunkiem skorzystania z praw wyborczych.
– Poza bezwzględnie koniecznymi przypadkami uzyskanie orzeczenia nie powinno być warunkiem korzystania z wolności i praw człowieka, w tym z praw wyborczych – powiedział Rzecznik. Wskazał, że należy podjąć dyskusję nad głosowaniem przez Internet.
Ponadto Marcin Wiącek powiedział, że pokłosiem tej dyskusji powinna być refleksja dla osób zaangażowanych w wybory. − Wybory powinny być dostępne dla wszystkich i żaden wyborca nie powinien się czuć wykluczony – podkreślił.
− Niezbędne jest wdrożenie alternatywnych metod głosowania, z wykorzystaniem nowych technologii. Takie rozwiązania służą wszystkim – powiedział na spotkaniu Paweł Wdówik, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.
Doradczyni prezydenta, Paulina Malinowska-Kowalczyk wskazała na dane. 77% obywateli z niepełnosprawnościami w Polsce deklaruje, że chciałoby osobiście oddać głos w lokalu wyborczym. Jednocześnie, co piąty z nich przyznał, że z powodu niepełnosprawności nie brał udziału w głosowaniu.
W drugiej części spotkania (panelu społecznym) przedstawiciele organizacji i instytucji reprezentujących osoby z niepełnosprawnościami wskazali na potrzeby i bariery w procesie wyborczym.
Bartosz Marganiec, ekspert Instytutu Spraw Głuchych zauważył: − Dla osób głuchych język polski jest językiem obcym. Dlatego dla nas najważniejsza jest dostępność informacyjna. Bez niej nie mogę podejmować własnych decyzji, bo w telewizji nie ma ani napisów, ani tłumacza. Skąd mam zatem wiedzieć, co mówią politycy?
Osoby niewidome również zabrały głos, jedna z nich wskazała, że ułatwieniem dla niej byłoby głosowanie internetowe, natomiast druga wyznała, że chce tak jak inni głosować w lokalu wyborczym. Rozmówcy zauważyli także problem z dotarciem do lokali wyborczych, gdyż otoczenie takich miejsc jest często mało dostępne dla osób z niepełnosprawnością narządu i ruchu, i wzroku.
Paneliści mówili też o tym, że brakuje świadomości nt. dostępności u członków komisji wyborczych. Dobrym pomysłem byłoby zorganizowanie dla nich szkolenia z tego zakresu. Co więcej, komitety wyborcze w swoich przekazach powinny również myśleć o kwestii dostępności, a na razie, jak zauważyli specjaliści, jest to rzadkością.
− Zdarza się, że w procesie wyborczym zastosowana jest dostępność, ale czasem jest ona fikcyjna – mówiła dr Monika Szczygielska, szefowa zespołu Dostępni.eu. Przykładem jest sposób tłumaczenia na polski język migowy debat czy wystąpień. Zgodnie z wymogami tłumacz PJM powinien zajmować 1/8 ekranu telewizora, a często zajmuje o wiele mniejszą część i osoby głuche mają problem ze zrozumieniem przekazu, gdyż słabo widzą tłumacza.
Po zakończeniu rozmowy ekspertów, uczestnicy zadawali różne pytania i dzielili się swoją opinią i doświadczeniami. Wszyscy byli zgodni, że takie wydarzenie było potrzebne, a wnioski przydatne dla osób zaangażowanych w wybory.
JR/Centrum Komunikacji PZN
W związku z licznymi napływającymi do Polskiego Związku Niewidomych skargami na niewłaściwe parkowanie hulajnóg elektrycznych, organizacja skierowała pismo w tej sprawie do Ministerstwa Infrastruktury oraz Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Poniżej załączamy uzyskane odpowiedzi.
Odpowiedź od Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych:
„Szanowny Panie Prezesie,
w odpowiedzi na pismo w sprawie podjęcia działań na rzecz zmiany przepisów prawnych dotyczących parkowania hulajnóg elektrycznych uprzejmie informuję, iż regulacje prawne dotyczące parkowania hulajnóg elektrycznych w sposób zapewniający bezpieczeństwo użytkownikom przestrzeni publicznej ze szczególnymi potrzebami są dla mnie bardzo ważnym zagadnieniem. Warto podkreślić, że poruszony problem został zasygnalizowany Ministrowi Infrastruktury przez Pełnomocnika Rządu ds. Osób z Niepełnosprawnościami zanim podjęto prace na rzecz prawnego uregulowania kwestii hulajnóg elektrycznych.
W czasie prac nad nowelizacją ustawy »Prawo o ruchu drogowym«, która wprowadzała przepisy dotyczące hulajnóg elektrycznych, wielokrotnie spotykałem się z przedstawicielami Ministerstwa Infrastruktury w celu wypracowania jak najkorzystniejszych rozwiązań gwarantujących bezpieczeństwo pieszym użytkownikom ruchu z dysfunkcją narządu wzroku.
Sygnały, które otrzymuję od osób z niepełnosprawnościami oraz organizacji pozarządowych działających na ich rzecz wskazują, iż obowiązujące od dwóch lat regulacje w dostateczny sposób nie zapewniają bezpieczeństwa pieszym ze szczególnymi potrzebami.
W związku z powyższym zapewniam, iż podejmuję działania na rzecz zmiany obowiązujących przepisów dotyczących m.in. hulajnóg elektrycznych, tak aby zapewniały one swobodny dostęp do infrastruktury drogowej osobom niewidomym i słabowidzącym.
Z wyrazami szacunku
Paweł Wdówik
Pełnomocnik Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych”.
Odpowiedź z Ministerstwa Infrastruktury:
„Szanowny Panie Prezesie,
w odpowiedzi na pismo z dnia 23 stycznia br., w sprawie zmian przepisów dotyczących zasad parkowania hulajnóg elektrycznych, Departament Transportu Drogowego poniżej przedstawia następujące informacje.
Departament Transportu Drogowego uprzejmie informuje, że przepisy dotyczące urządzeń transportu osobistego oraz hulajnóg elektrycznych zostały wprowadzone do ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 988 z późń. zm.), ustawą z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 720) oraz będą przedmiotem analizy przeprowadzonej w ramach ewaluacji ex-post.
Ewaluacja ex-post przepisów dotyczących urządzeń transportu osobistego oraz hulajnóg elektrycznych zostanie przeprowadzona po roku obowiązywania wszystkich przepisów ustawy, tj. za okres od 1 stycznia 2022 r. do 1 stycznia 2023 r.
Z poważaniem
Renata Rychter
Dyrektor Departamentu Transportu Drogowego”.
Polski Związek Niewidomych skierował pismo do KPRM Cyfryzacja popierające inicjatywę uruchomienie w ramach aplikacji mObywatel – legitymacji osoby z niepełnosprawnością.
Otrzymaliśmy poniższą odpowiedź:
„Bardzo dziękujemy za wiadomość. Aplikacja mObywatel ma ogromny potencjał, żeby stać się miejscem dostępnym dla szerokiego grona odbiorców, w tym osób z dysfunkcją. Odpowiadając na potrzeby społeczne w projekcie ustawy o aplikacji mObywatel, procedowane są konieczne zmiany ustawowe, które pozwolą na wdrożenie elektronicznej legitymacji osoby z niepełnosprawnością w aplikacji mObywatel. Projekt ustawy został skierowany do prac senackich. Równolegle trwają prace analityczne po stronie zespołu mObywatel. W tym miejscu chcemy zaznaczyć, że pracując nad aplikacją, współpracujemy z osobami niewidomymi i słabowidzącymi, co daje nam szerszą perspektywę naszych działań, które dążą do zapewnienia dostępności cyfrowej.
W kwestii terminu – wdrożenie mobilnej wersji legitymacji osoby z niepełnosprawnością planujemy w tym roku.
Zespół aplikacji mObywatel”.
Polski Związek Niewidomych skierował pismo do Polskich Kolei Państwowych o trudnościach w podróżowaniu z powodu braku asysty na Dworcu Gdańskim.
Uzyskaliśmy poniższą odpowiedź:
„W odpowiedzi na Państwa wiadomość pragnę zapewnić, że PKP S.A. dąży do tego, aby czas spędzony na dworcu i zaplanowana podróż przebiegała w sposób komfortowy i przyjazny dla wszystkich pasażerów, z uwzględnieniem potrzeb osób o ograniczonej mobilności, którym poruszanie się w przestrzeni miejskiej sprawia trudność.
Zgodnie z europejskimi normami, osobami o ograniczonej mobilności są nie tylko osoby korzystające z wózków inwalidzkich, lecz także osoby starsze, czasowo lub stale poruszające się o kulach, kobiety w ciąży, osoby z dysfunkcją narządu wzroku lub słuchu oraz rodzice z małymi dziećmi.
Wobec tego uprzejmie informuję, że zgodnie z obowiązującą w Spółce Procedurą udzielania pomocy osobom z niepełnosprawnościami i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej na dworcach kolejowych i obszarach stacji, przyjętą decyzją Dyrektora Zarządzającego ds. Nieruchomości z dnia 11 sierpnia 2014 r. Biuro Bezpieczeństwa dokonało aktualizacji wykazu dworców, na których świadczona jest pomoc osobom o ograniczonej sprawności ruchowej przez pracowników ochrony fizycznej osób i mienia. Zawarta zmiana dotyczy rozszerzenia o usługę asysty osobom z niepełnosprawnościami i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej (PRM) na dworcu PKP Warszawa Gdańska. Aktualizacja wykazu wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2023 r.
Z poważaniem
Maciej Ławrzecki
Zespół ds. Standardu Obsługi Klienta
Biuro Zarządzania Strategicznego
Polskie Koleje Państwowe S.A.”.
Instytut Tyflologiczny Polskiego Związku Niewidomych poszukuje do swojej siedziby w Warszawie przy ul. Konwiktorskiej 9 kandydata/kandydatki na stanowisko: specjalisty samorządowo-organizacyjnego w stowarzyszeniu.
Zakres obowiązków:
Przychodnia Rehabilitacyjno-Lecznicza PZN rozpoczęła zapisy do poradni stomatologicznej dla dzieci. W celu ustalenia terminu wizyty należy kontaktować się pod nr tel.: 22 635 67 02 lub 22 635 67 33.
W przyjaznej atmosferze lekarz dentysta wykonuje następujące procedury:
1. leczenie:
W dniu 23 marca br. w siedzibie Polskiego Związku Niewidomych odbył się Nadzwyczajny Zjazd Delegatów Okręgu Mazowieckiego, na którym wybrano nowe władze. Prezesem została Dorota Majdak z koła Kozienice.
Nadzwyczajny Zjazd Delegatów odbył się w związku z tym, że dobiegł końca okres, na jaki został powołany przez Zarząd Główny, Zarząd Komisaryczny Okręgu Mazowieckiego. Zgodnie ze statutem PZN został on powołany 6 kwietna 2022 r. na czas do 12 miesięcy.
Na zaproszenie Zarządu Komisarycznego w spotkaniu uczestniczyli: Andrzej Brzeziński, prezes ZG PZN, Izabela Hawryłow, sekretarz generalny ZG PZN, Elżbieta Bania, przewodnicząca Głównej Komisji Rewizyjnej, Zdzisława Krupa, główna księgowa PZN oraz prezesi kół Okręgu Mazowieckiego niebędący delegatami. W organizacji i prawidłowym przebiegu zjazdu pomagali pracownicy Instytutu Tyflologicznego PZN.
W głosowaniu delegatów prezesem Okręgu Mazowieckiego została wybrana Dorota Majdak (prezes Koła PZN w Kozienicach), a na wiceprezesów:
Poranne mżawki, które pojawiły się w mieście we wtorek, 21 marca br., nie zniechęciły członków hajnowskiego koła Polskiego Związku Niewidomych, miłośników nordic walking, aby o godz. 10.00 stawić się w biurze stowarzyszenia w dobrych nastrojach. Ośmioro śmiałków postanowiło przywitać wiosnę na sportowo i zmierzyć się z ponad ośmiokilometrową trasą.
Wędrując leśnymi ścieżkami, spacerowicze poszukiwali pierwszych oznak tegorocznej wiosny. Dobrze natlenione leśne powietrze, zapach lasu, zieleniejące się runo, a także odgłosy ptaków chowających się w koronach drzew sprawiły, że spacer był swego rodzaju „sanatorium pod gołym niebem”.
Gratulacje należą się wszystkim uczestnikom, zwłaszcza nowicjuszom, za przejście całej trasy oraz pokonanie własnych słabości. Dziękuję również koledze Mikołajowi, bo to dzięki niemu poznaliśmy nowe miejsca i nie zabłądziliśmy.
Po powrocie do siedziby koła na piechurów czekała ciepła kawa, herbata i małe „co nieco”. To był dzień pełen radości i satysfakcji. Już snujemy plany na kolejne wyprawy.
Alicja Plis
Międzynarodowe badanie dotyczące oczekiwań, pragnień i obaw młodych osób z dysfunkcją narządu wzroku. Ankiety zbierane są do 14 kwietnia br.
Holenderska organizacja Royal Dutch Visio, we współpracy z ICEVI i WBU, podjęła działania mające na celu dotarcie do młodych niewidomych i słabowidzących, aby dowiedzieć się, jakie są ich życzenia i obawy związane z przyszłością.
Zrealizowano film, w którym pięć młodych osób z dysfunkcją narządu wzroku z Holandii opowiada o swoich marzeniach dotyczących przyszłości (osoby mówią po niderlandzku, napisy są w języku angielskim). Film został opublikowany na stronie internetowej projektu Aspiro, jako źródło informacji dla innych osób z niepełnosprawnością narządu wzroku. Przygotowuje on grunt do dyskusji nt. tego, jak młodzi niewidomi i słabowidzący widzą swoją przyszłość. Wideo zaprezentowano na kongresie Vision 2022. Link do nagrania: https://youtu.be/cL24hlTbOHE.
Inicjatorzy badania uważają, że młodzi niewidomi i słabowidzący na całym świecie mają prawo do edukacji i uczestnictwa w życiu społecznym. Rodzice i inni dorośli podejmują jak najwięcej starań każdego dnia, aby zapewnić młodym osobom z dysfunkcją narządu wzroku możliwość odniesienia sukcesów. Jednak wciąż istnieją przeszkody w edukacji i zatrudnieniu. Celem badania jest uzyskanie informacji, co o tym myśli sama młodzież niewidoma i słabowidząca na całym świecie.
Zachęcamy osoby niewidome i słabowidzące w wieku 18–30 lat do wzięcia udziału w tym badaniu, korzystając z jednego z poniższych linków:
13 marca br. prezydent podpisał ustawę o zmianie ustawy o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych oraz ustawy – Ordynacja podatkowa. Celem działania jest poprawa skuteczności wdrażania dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych.
Dokument nakłada obowiązek zapewnienia dostępności cyfrowej przez podmiot publiczny nie tylko całości stron internetowych i aplikacji mobilnych, lecz także zarządzanych elementów strony internetowej czy aplikacji mobilnej. Zmiany wprowadzone do ustawy mają też doprecyzować to, że mechanizm nadmiernych kosztów może być stosowany jedynie w uzasadnionych przypadkach do konkretnych, poszczególnych elementów strony internetowej lub aplikacji mobilnej, a nie ich całości. Podmiot publiczny, nawet w przypadku stwierdzenia nadmierności kosztów zapewnienia pełnej dostępności cyfrowej jakiegoś elementu strony internetowej lub aplikacji mobilnej, nadal powinien dbać o jego maksymalnie możliwą dostępność, a także zapewniać dostępność cyfrową pozostałych elementów tworzących stronę internetową lub aplikację mobilną.
Jednocześnie ustawa wprowadza przepis, który przewiduje, że w sytuacji, gdy podmiot publiczny udostępnia na stronie internetowej lub w aplikacji mobilnej zarejestrowane wcześniej multimedia nadawane na żywo, dostosowuje je do wymagań określonych w załączniku do ustawy, czyli wymogu dodania napisów i audiodeskrypcji do opublikowanego nagrania, w terminie 14 dni od dnia zakończenia nadawania. W przypadku braku odpowiednich możliwości, termin ten może zostać wydłużony. Nie może być on jednak dłuższy niż dwa miesiące od dnia zakończenia nadawania.
Ustawa ma również na celu uspójnienie polskiego tłumaczenia standardu WCAG 2.1. Dotychczasowy załącznik zostanie zastąpiony nowym, odpowiadającym w swojej treści zwrotom użytym w nowym tłumaczeniu i oznaczeniu kryteriów sukcesu niemających zastosowania do aplikacji mobilnych.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, poza wybranymi wyjątkami.
Źródło: Prezydent.pl
W kwestii aktywizacji zawodowej osób z dysfunkcjami jest wiele do zrobienia. Współczynnik aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami wynosi ok. 30%. Potrzebna jest nie tylko zmiana regulacji systemu orzekania o niepełnosprawności, lecz także edukacja samych zainteresowanych, ich opiekunów, pracodawców i pracowników. Wszyscy powinni wiedzieć, że niepełnosprawność nie jest przeciwwskazaniem do pracy.
Według danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej w Polsce jest ok. 3,1 mln osób z niepełnosprawnościami, które zgodnie z definicją prawną ukończyły 16 lat i mają orzeczenie o niepełnosprawności. W tej liczbie blisko 1,7 mln to osoby w wieku produkcyjnym (7,7% ludności Polski w tym wieku). Statystyki dotyczące zatrudnienia i aktywności zawodowej w tej grupie od lat sukcesywnie rosną, choć – jak przyznaje MRIPS – sytuacja wciąż nie jest idealna. W tej chwili aktywna zawodowo jest średnio co trzecia osoba z niepełnosprawnością w wieku produkcyjnym. „Strategia na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami na lata 2021–2030” zakłada wzrost współczynnika aktywności zawodowej osób z dysfunkcjami do 45% do 2030 r.
– Przeglądając ogłoszenia o pracę, możemy zauważyć jedną zasadę: oferty dla osób z niepełnosprawnością są bardzo szczególne, np. tylko dla osób na produkcję, do sprzątania, ochrony, utrzymania porządku. Nie ma zaś ofert do biura na stanowisko informatyka, a znam osoby, które rewelacyjnie na takich stanowiskach się sprawdzą – powiedziała Karolina Segiet, dyrektorka Fundacji Wspierania Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych, prezeska Fundacji Możesz Móc.
Jak podkreśla Barbara Pokorny, przewodnicząca Rady Krajowej Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, jedną z największych barier, które hamują wzrost aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami, pozostaje m.in. archaiczny system orzekania o niepełnosprawności.
– W centrach, gdzie przyznaje się grupę inwalidzką, na przestrzeni lat zbyt wiele się nie zmieniło. Gdybyśmy podeszli do tego inaczej, mniej tradycyjnie, wiele mogłoby się poprawić – podkreśliła Barbara Pokorny. Po czym dodała: – Gdyby na wskazaniu osoby z niepełnosprawnością, która przychodzi do pracodawcy, było napisane, czego dokładnie ta osoba definitywnie robić nie może, a na co można jej pozwolić, wówczas mielibyśmy większe możliwości, aby odpowiednio przystosować ją do miejsca pracy. W tej chwili jest to problem. Na zaświadczeniach o niepełnosprawności jest napisane, że np. dana osoba może pracować tylko w zakładzie pracy chronionej albo w specjalnych warunkach. To pracodawcy zbyt wiele nie mówi, chyba że sam zrobi wywiad z potencjalnym pracownikiem i dowie się, do jakich czynności ma on przeciwwskazania i czy może wykonywać dany zawód.
Zdaniem Karoliny Segiet stanowiska pracy oferowane osobom z niepełnosprawnościami nie zawsze są dostosowane do ich potrzeb i możliwości. Problemem jest tu nie tylko kwestia finansów, lecz także świadomość na ten temat.
– Jeżeli zatrudniamy osobę niewidomą, musimy ją wdrożyć w system firmy, zrobić orientację przestrzenną zakładu, czyli pokazać pracownikowi, jak poruszać się po zakładzie, żeby stał się samodzielny i nie czuł się gorszy od pełnosprawnych kolegów. To samo powinniśmy zrobić w drugą stronę, tzn. pracowników pełnosprawnych przeszkolić i przygotować na to, że przyjdzie osoba z dysfunkcją, że musimy jej pomóc dostosować się do warunków pracy i pokazać jej, jak można pracować, a przede wszystkim należy wprowadzić zasadę empatii, bo niestety często tego brakuje – mówi dyrektorka Fundacji Wspierania Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych.
Ekspertka przyznaje, że praca nad świadomością powinna być wykonana także po drugiej stronie, czyli wśród osób z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin i opiekunów. Często bowiem ich bariera przed aktywnością zawodową tkwi w przekonaniu, że „się nie da”. Dużą rolę mogą tu odgrywać doradcy zawodowi i trenerzy pracy.
Źródło: Newseria
Projekt ustawy wprowadzającej nowe świadczenie wspierające dla osób z niepełnosprawnościami został 22 marca br. skierowany pod obrady Rady Ministrów. Od 1 stycznia 2024 r. ma być wprowadzony w życie pierwszy etap tego świadczenia.
Projekt ustawy zakłada, że świadczenie wspierające będzie kierowane bezpośrednio do osoby z dysfunkcją, bez względu na jej wiek. Będzie ono przysługiwać niezależnie od innych form wsparcia (osoby, które mają prawo do renty socjalnej, nadal będą ją pobierać) oraz bez względu na osiągany przez osobę z niepełnosprawnościami dochód (brak kryterium dochodowego). W ramach tego świadczenia osoby z dysfunkcjami będą mogły dodatkowo otrzymać nawet 200% renty socjalnej.
Jeżeli osoba z niepełnosprawnościami nie będzie pobierała własnego świadczenia wspierającego, to jej opiekun otrzymujący dotychczas świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy lub zasiłek dla opiekuna, będzie mógł je dalej pobierać na dotychczasowych zasadach.
Dla opiekunów, którzy zaprzestaną sprawowania opieki w związku z wprowadzeniem świadczenia wspierającego dla osób z niepełnosprawnościami, zostanie uruchomiony specjalny program ich aktywizacji.
Harmonogram wprowadzenia świadczenia wspierającego:
Przedstawiciele instytucji państwowych, organizacji pozarządowych, a także środowisk osób z niepełnosprawnościami spotkali się, aby rozmawiać o stanie realizacji programu Dostępność Plus oraz kierunkach jego rozwoju. Posiedzeniu Rady Dostępności przewodniczyła Małgorzata Jarosińska-Jedynak, wiceminister funduszy i polityki regionalnej.
– W tym roku Polska rozpoczęła realizację programów unijnych Polityki Spójności na lata 2021–2027, która jest głównym źródłem finansowania programu Dostępność Plus. W nowej perspektywie będziemy kontynuować szereg projektów na rzecz zwiększania dostępności – powiedziała wiceminister Małgorzata Jarosińska-Jedynak, otwierając obrady.
Podczas posiedzenia omówiono aktualny stan realizacji programu. Zaprezentowano efekty projektów wspierających jednostki samorządu terytorialnego oraz wzmacniających rolę organizacji pozarządowych jako strażników dostępności. Poruszono także kwestie związane z adaptabilnością obiektów budowlanych (trend projektowania, który uwzględnia możliwość dostosowania przestrzeni zamieszkania do zmieniających się w czasie potrzeb użytkowników).
Ważnym tematem dyskusji była promocja dostępności. Ta kwestia ma szczególne znaczenie w kontekście zbliżającej się rocznicy pięciolecia działania programu.
Uczestnicy spotkania rozmawiali także o działaniach wspierających dostępność w turystyce oraz aktywizacji osób z niepełnosprawnościami poprzez programy i projekty prowadzone przez PFRON. Omówiono również zagadnienie oznaczeń w alfabecie Braille’a, które są stosowane w przestrzeni publicznej.
W tym sezonie padł rekord zachorowań na grypę. Zanotowano prawie 200-procentowy wzrost chorych w stosunku do poprzedniego roku. Z kolei liczba hospitalizacji zwiększyła się o prawie 500%. Co możemy zrobić, żeby uniknąć zachorowania?
Nie jest nowością, że jeżeli chodzi o zdrowie, podstawą jest profilaktyka i edukacja. Z tego powodu 10 lat temu powstał Ogólnopolski Program Zwalczania Grypy. Jednym z jego celów było znoszenie barier, edukowanie społeczeństwa w zakresie szczepień i walka z nieprawdziwymi informacjami na ich temat. Dodatkowo w ramach programu organizowano Flu Meetings, czyli coroczne spotkania oraz Flu Forums – panele dyskusyjne, którym przyświecał jeden cel: szerzenie wiedzy. Jak zaznaczył prof. dr hab. n. med. Adam Antczak podczas konferencji 20 marca br.: – Szczepienie to też forma dbania o siebie i prowadzenia zdrowego trybu życia, tuż obok zbilansowanej diety i aktywności fizycznej.
„Walka z grypą jest grą zespołową”
W wydarzeniu wzięła również udział prof. dr hab. n. med. Joanna Chrostowska-Wynimko. Przedstawiła ona dane dot. zachorowań na grypę w tym sezonie. Jak zauważyła, szczyt przypadł na przełom grudnia i stycznia, czyli wcześniej niż dotychczas. Co więcej, mieliśmy do czynienia z dwiema falami, które były spowodowane dwoma typami wirusa grypy. Dodatkowo, obecnie zachorowania powinny maleć, a niestety tak się nie dzieje. Wciąż jest bardzo dużo hospitalizowanych, wielu pacjentów cierpi też z powodu powikłań. Gdzie możemy szukać przyczyn takiego stanu rzeczy? Jednym z powodów może być spadek szczepień – jest to prawie 20% w stosunku do poprzedniego roku. Również pandemia COVID-19 mogła się częściowo do tego przyczynić. W sytuacji, gdy każdy skupił się na zagrożeniu z powodu koronawirusa, mieliśmy do czynienia z utratą czujności w stosunku do grypy.
„Nie unikniemy zakażenia”
Jednak problem ten nie dotyczy jedynie Polski; takie tendencje widoczne są w całej Europie. Jak zaznaczył dr hab. n. med. Ernest Kuchar: – Zakażenia drogą kropelkową zawsze będą nam towarzyszyć. Co więcej, wirus może utrzymać się w powietrzu nawet kilkanaście godzin.
– Trudno jest uniknąć zakażenia, ale trzeba się postarać o to, żeby skończyło się to najwyżej wizytą u lekarza i chorowaniem w domu – dodał.
Zakażenia dróg oddechowych to realny problem, który będzie nam towarzyszył. I mowa tu zarówno o grypie, jak i o COVID-19. Nie sposób uniknąć zakażenia i trudno w pełni zapobiec tym chorobom, ale łatwo złagodzić ich przebieg za pomocą szczepień. Wykaz aktualnych miejsc, gdzie można zaszczepić się przeciwko grypie znajduje się na stronie: https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/zaszczep-sie-na-grype.
DU/Centrum Komunikacji PZN
W portalu Diety NFZ promowane są zdrowe nawyki żywieniowe, a specjaliści wspierają osoby z chorobami przewlekłymi w wyborze odpowiedniego menu. Z portalu korzysta już ponad pół miliona użytkowników.
− Dużą zaletą portalu jest możliwość bezpłatnego pobierania planów żywieniowych wraz z listą niezbędnych zakupów wg indywidualnych preferencji i potrzeb zdrowotnych. Portal przeznaczony jest dla osób zdrowych, które chcą wypracować odpowiednie nawyki żywieniowe, dodatkowo jest wsparciem dla osób chorujących przewlekle (dostępne są plany żywienia m.in. dla osób chorujących na nadciśnienie czy cukrzycę) – podkreślił dr Paweł Koczkodaj, zastępca kierownika Zakładu Epidemiologii i Prewencji Pierwotnej Nowotworów w Narodowym Instytucie Onkologii.
W portalu https://diety.nfz.gov.pl/ znajdziesz:
Teatr Słowackiego w Krakowie zaprasza osoby niewidome i słabowidzące na warsztaty teatralne. Uczestnicy będą mogli poznać tajemnice teatru, rozwinąć twórcze myślenie, a nawet odkryć artystę w sobie. Każde ze spotkań będzie miało inny temat przewodni. Obowiązują zapisy. Bilet w cenie 5 zł.
Program wydarzeń:
3 kwietnia, Dom Rzemiosł Teatralnych, Radziwiłłowska 3, godz. 17.00–19.30
Temat: Kostium − druga skóra aktora
Uczestnicy wezmą udział w twórczych działaniach, dzięki którym poznają moc kostiumów teatralnych. Będą mogli je przymierzać, badać ich fakturę oraz zastanawiać się, jaką historię mogą opowiedzieć. Z zebranymi spotka się kostiumograf, który oprowadzi ich po magicznym świecie kostiumów.
8 maja, Teatr im. Juliusza Słowackiego, pl. Św. Ducha 1, godz. 17.00–19.30
Temat: Przestrzenie teatru
Warsztaty rozpoczną się od zwiedzania z audiodeskrypcją głównego gmachu teatru. Później zebrani porozmawiają o przestrzeniach budynku. Jak powstaje scenografia? Czy teatr zawsze potrzebuje sceny? A może wystarczy kawałek ulicy i dwoje ludzi, którzy chcą ze sobą porozmawiać? Jaki byłby teatr na Wawelu? Inspiracją będzie dla uczestników „Studium o Hamlecie” Stanisława Wyspiańskiego. Gościem spotkania będzie scenograf, który opowie o swoim zawodzie i pracy z przestrzenią.
5 czerwca, Dom Rzemiosł Teatralnych, Radziwiłłowska 3, godz. 17.00–19.30
Temat: Ciało w teatrze − ruch i choreografia
Podczas warsztatów uczestnicy będą się ruszać, tańczyć oraz tworzyć choreografię na wybrany temat. Gościem spotkania będzie choreograf, który opowie o znaczeniu ruchu scenicznego. Organizatorzy nie wymagają od uczestników wcześniejszego doświadczenia tanecznego. Proszą o zabranie wygodnego stroju oraz butów sportowych.
Zapisy na wydarzenia
Zainteresowani wzięciem udziału w warsztatach powinni skontaktować się z koordynatorką Katarzyną Peplinską-Pietrzak, wysyłając wiadomość na adres e-mail: peplinska-pietrzak@słowacki.krakow.pl lub dzwoniąc pod nr tel.: 696 572 383. Bilet w cenie 5 zł.
Jeśli ktoś potrzebuje asysty i wsparcia w dotarciu z przystanku do teatru, może poinformować o tym koordynatorkę.
Warsztaty realizowane są w ramach przedsięwzięcia grantowego „Dostępny Teatr im. J. Słowackiego − poprawa dostępności oferty kulturalnej teatru” finansowanego z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z programu „Kultura bez Barier".
Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu zaprasza osoby niewidome i słabowidzące na spotkania tematyczne, które odbędą się w kwietniu i maju, a także do zwiedzania ekspozycji indywidualnie. Przygotowano audiodeskrypcje, eksponaty dotykowe oraz inne udogodnienia.
Muzeum we Wrocławiu jest jedynym w Polsce gromadzącym zabytki związane z historią poczty polskiej, telekomunikacji i filatelistyką. Na wystawach prezentowane są obiekty, takie jak: zabytkowe skrzynki pocztowe, mundury, przybory piśmiennicze, pojazdy konne, a nawet przedmioty przedstawiające rozwój telekomunikacji − telegrafy, telefony czy radioodbiorniki.
W ramach projektu „Kultura bez barier” w przestrzeni muzeum zamontowane zostały oznaczenia poziome i pionowe, a wybrane muzealia udostępnione są do poznawania za pomocą dotyku. Nagrania treści wystaw w formie audiodeskrypcji i montaż specjalnych oznakowań umożliwiają swobodne korzystanie z oferty i samodzielne poruszanie się osobom niewidomym i słabowidzącym.
Oferta jest przygotowana, zarówno dla osób indywidualnych, jak i grup. Muzeum zaprasza na trzy wydarzenia. Przy każdym oprowadzaniu, oprócz opowieści narracyjnej na konkretny temat, przygotowano zabytki przystosowane do oglądania przy pomocy dotyku. Udostępniona jest też audiodeskrypcja poszczególnych eksponatów.
Terminy spotkań:
Fundacja Avalon prowadzi badania nt. dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami. Organizacja pragnie oddać głos osobom z dysfunkcjami, tak aby mogli wypowiedzieć się we własnej sprawie. Inicjatorom zależy na zebraniu jak największej liczby odpowiedzi, żeby wyniki były miarodajne. Na ich podstawie fundacja będzie projektować kolejne działania oraz przygotuje raport. Odpowiedzi zbierane są do 4 kwietnia br.
Link do ankiety:
https://forms.office.com/Pages/ResponsePage.aspx?id=soI18rZWWE2luwDPXXNitk-2qAlLa8dLpFJYntlromFUQkVVUDhVTVBQWEpCNjk2SzBaOVI3UElBVi4u.
Studentka ostatniego roku studiów na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego zwraca się z prośbą do osób z niepełnosprawnościami o wypełnienie anonimowej ankiety. Badanie jest prowadzone w ramach pracy magisterskiej, której tematem jest wpływ dofinansowań do nauki i innych form wsparcia osób z niepełnosprawnościami na chęć dalszego kształcenia i ich sytuację na rynku pracy.
Link do ankiety:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdiUzcQ_-A6-Ghj5tg9_UodHnnw3389wrr4xTDF1amrhRHa_Q/viewform?fbclid=IwAR3ywZZqcyw800ceoaaPskyempPdRPuyUYR5ivrIYvRBHWxpjtCpzTGshuw.
Wersja offline wygenerowana automatycznie.
Copyright © 2023 Biuletyn Informacyjny PZN. Wszelkie prawa zastrzeżone.